เหรียญหลวงพ่อชอุ้ม วัดตะเคียนเลื่อน ปี2537 (หูขีด)

"หลวงพ่อชอุ้ม" วัดตะเคียนเลื่อน "หลวงพ่อชอุ้ม" วัดตะเคียนเลื่อน "เทพเจ้าแห่งต้นน้ำเจ้าพระยา"92ปี เกจิวาจาสิทธิ์...เชี่ยวชาญรักษาโรค พระนักพัฒนา-อนุรักษ์วัฒนธรรม พระดีเกจิดังแห่งปากน้ำโพพระครูนิวิฐวรคุณ “ชอุ้ม กตสโร” ซึ่งชาวบ้านเรียกขานว่า “หลวงพ่อชะอุ้ม” อายุ92ปี 72 พรรษา เจ้าอาวาสวัดตะเคียนเลื่อน ต.ตะเคียนเลื่อน อ.เมือง นครสวรรค์สมญานาม"เทพเจ้าแห่งต้นน้ำเจ้าพระยา" ท่านเป็นศิษย์พุทธาคมสายตรงพระครูนิวาตธรรมขันธ์ "หลวงพ่อภู่" อดีตเกจิดังวัดตะเคียนเลื่อนยุคเดียวกับหลวงพ่อเดิม วัดหนองโพ ท่านเกิดเมื่อวันที่ 29 เม.ย. 2472 ที่บ้านเลขที่15 ม.2 .เมือง จ.นครสวรรค์ เป็นยุตรคนที่3ในจำนวนพี่น้อง6คนของนายช้อน และนางน้อย นามสกุล"สังข์เดช" วัยเยาว์เรียนจบชั้นประถมฯ4ที่โรงเรียนวัดตะเคียนเลื่อน ปี2485 เมื่ออายุ20ปีเข้าอุปสมบท วันที่ 5 ก.ค. 2492 ณ วัดตะเคียนเลื่อน โดยมีพระเทพคุณาภรณ์ (เมื่อครั้งเป็นพระครูนิทานโพธิวัฒน์) เจ้าคณะอำเภอเมืองนครสวรรค์ วัดโพธาราม เป็นพระอุปัชฌาย์ได้ฉายา"กตสาโร" แล้วจำพรรษาและเรียนพระธรรมวินัยในสำนักวัดตะเคียนเลื่อน จนสำเร็จนักธรรมตรีในปี2494 และนักธรรมโท ปี2500 ตอนแรกท่านตั้งใจว่า จะบวชเพียงพรรษาเดียวเท่านั้นตามประเพณี แต่ด้วยเส้นทางชีวิตสมณเพศ มีแววเจริญรุ่ง หลวงปู่ดิษฐ์ วัดท่าซุด อ.โกรกพระ ผู้เป็นปู่โดยสายเลือดบอกให้อยู่ต่อจึงครองผ้ากาสาวพัสตร์จนกระทั่งทุกวันนี้ ต่อมาปี2499 ท่านก็ได้เป็นเจ้าอาวาสวัดตะเคียนเลื่อน ปี2516 เป็นเจ้าคณะตำบลตะเคียนเลื่อน ปี2517 เป็นพระอุปัชฌาย์ ฉลองสมณศักดิ์ "พระครูนิวิฐวรคุณ" ฝปี2526ทางจังหวัดให้ย้ายท่านไปเป็นเจ้าอาวาสวัดจอมคีรีนาคพรต อ.เมืองจ.นครสวรรค์ เป็นวัดที่ใหญ่กว่า แต่อยู่ได้ไม่นาน ชาวตำบลตะเคียนเลื่อนได้รวมตัวกันนิมนต์ให้กลับมาเป็นเจ้าอาวาสวัดตะเคียนเลื่อนอีกครั้ง ปี2540 ได้รับพระราชทานเสาเสมาธรรมจักรจากสมเด็จพระเทพฯ สยามบรมราชกุมารี สาขาอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม หลวงพ่อชอุ้มเป็นพระเถระที่พรรษาสูงที่สุดรูปหนึ่งแห่งปากน้ำโพ มีชื่อเสียงโด่งดังทั้งภาคเหนือลงไปถึงภาคใต้ เป็นพระนักพัฒนาและนักอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมแห่งลุ่มย้ำเจ้าพระยา อีกทั้งเป็นพระต้นแบบทางด้านงานอนุรักษ์วัฒนธรรม ประเพณี พิธีกรรมทางศาสนา โดยเฉพาะในพิธีปลุกเสกวัตถุมงคลท่านจะคุมงานการโยงสายสิญจน์ด้วยตนเองทุกขั้นตอนตามเพื่อให้ถูกต้องเข้มขลังตามแบบโบราณกาล ท่านได้อนุรักษ์วัฒนธรรม อย่างเช่น “สลากภัตมะม่วง” ซึ่งสืบสานกันมาเป็นศตวรรษ โดยในอดีตตะเคียนเลื่อนเป็นแหล่งมะม่วง ถึงฤดูเก็บเกี่ยวมีการทำบุญด้วยการทำสลากจับว่ารายใดจะได้นำผลผลิตถวายกับสงฆ์รูปใด เป็นประเพณีถึงปัจจุบัน นอกจากนี้ยังสืบสานวิถีชีวิตและวัฒนธรรมของชุมชนแห่งลุ่มน้ำคือ"การแข่งเรือ" ซึ่งในอดีตก่อนที่ท่านจะบวชในวัยหนุ่มเป็นช่างขุดเรือ โดยเอาไม้ตะเคียนทั้งต้นมาขุดเป็นเรือหมูและเรือมาด ปัจจุบันไม้ขนาดใหญ่อย่างนั้นไม่มีก็เอาไม้แผ่นมาต่อเรือ ทุกลำของวัดนี้ท่านจะวางแบบวางแนวในการต่อเรือเอง วัดตะเคียนเลื่อนจึงนับเป็น "พิพิธภัณฑ์เรือแข่ง"มีเรือทั้งเก่าและใหม่หลายลำ บางลำซื้อมาจากประเทศเพื่อนบ้าน อุปนิสัยท่านเรียบง่าย สมถะ ไม่สะสม รักความสะอาด มีระเบียบเรียบร้อย เปี่ยมด้วยความเมตตาทั้งแก่คณะสงฆ์และญาติโยม หากไม่อาพาธก็จะปฏิบัติกิจสม่ำเสมอ เริ่มจาก04.30 น. ทำวัตรเช้า แผ่เมตตา ครองผ้า แล้วออกบิณฑบาตรในเวลา06.30น. หลังฉันเช้าก็จะทำคงามสะอาดวัด เวลา11.00น.ฉันเพลกับพระลูกวัดบนศาลาทุกวัน จากนั้นเวลา 17.30 ทำวัตรเย็น ท่านและวาจาสิทธิ์ พูดคำไหนมักเป็นไปตามนั้น หากใครถูกว่ากล่าวก็จะเป็นเช่นนั้น จึงทำให้ชาวบ้านเกรงกลัวกันมา ด้วยเหตุนี้ท่านจึงพูดน้อย เน้นเนื้อหาสำคัญ โดยท่านมักเน้นว่า "ปากพูดมากวอนให้เจ็บจมูกไปด้วย" หมายถึง การพูดในสิ่งที่ไม่ควรจะพาเรื่องมาให้ นอกจากนี้ เสมือนท่านหยั่งรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าได้ อย่างเช่นก่อนวันหวยออก ท่านมักจะพูดตัวเลขขึ้นมาลอยๆ โดยไม่ได้สนใจว่า ใครจะฟังหรือไม่ฟัง แต่ลูกศิษย์บางคนที่ได้ยินก็เอาไปซื้อหวย ถูกกันไปหลายงวดอย่างน่าแปลกใจ ท่านมีความเชี่ยวชาญในการรักษาโรคภัยไข้เจ็บ ซึ่งท่านบอกว่า ไม่เน้นการใช้วิชาอาคมอย่างใด แต่ใช้การสวดมนต์ขอบารมีพระรัตนตรัยคือ พระพุทธ พระธรรม พระสงฆ์ และขอบารมีครูบาอาจารย์ที่ท่านเคารพ 8องค์คือ หลวงปู่ภู่,หลวงปู่ดิษฐ์ วัดท่าซุด,พระครูนิโรธธรรมยุตร์(หลวงปู่อินทร์ วัดเกาะหงษ์)หลวงปู่วาด,หลวงปู่เดิม วัดหนองโพ,พระเทพคุณาภรณ์,สมเด็จโต,หลวงปู่ทวด